والد

کلمه "والد" در زبان فارسی به معنای پدر یا مادر به کار می‌رود و به طور خاص به والدین اشاره دارد. در اینجا به برخی از قواعد و نکات نگارشی مربوط به این کلمه اشاره می‌کنم:

1. جنس کلمه: "والد" به عنوان اسم مذكر (پدر) و مؤنث (مادر) به کار می‌رود. در متن‌های رسمی، معمولاً از "والدین" برای اشاره به پدر و مادر استفاده می‌شود.

2. جمع: جمع "والد" "والدین" است. به عنوان مثال: "والدین دانش‌آموزان" یا "والدین عزیز".

3. نقش نحوی: "والد" می‌تواند نقش‌های مختلفی در جملات داشته باشد، از جمله:

   • فاعل: والد در اینجا فاعل جمله خواهد بود.
   • مفعول: "ما والدم را ملاقات کردیم."

4. استفاده ادبی: در فارسی ادبی و رسمی، "والد" و "والدین" معمولاً در قالب جملات احترام‌آمیز و محبت‌آمیز دربارهٔ والدین به کار می‌رود.

5. هم‌نوایی و قافیه: گاهی در اشعار و ادبیات، می‌توان کلمه "والد" را با کلمات دیگری که در قافیه یا هم‌نوایی هستند، ترکیب کرد.

6. قید و صفت: می‌توان از قیدها یا صفت‌های مختلف برای توصیف والدین استفاده کرد؛ مثلاً "والدین مهربان".

در نوشتار خود، توجه به این موارد می‌تواند به درک بهتر و بیان دقیق‌تر کمک کند.

1. والدین باید همیشه از نیازهای عاطفی و آموزشی فرزندان خود آگاه باشند.
2. والد من همیشه به من توصیه می‌کند که در هر شرایطی راستگو باشم.
3. در جلسه مدرسه، والدین درباره روش‌های جدید آموزشی بحث کردند.