عبارت "وحده لا شریک له" یک عبارت عربی است که به معنای "او تنهاست و شریکی ندارد" می باشد و معمولاً در متون دینی و فلسفی به کار می‌رود. برای نگارش صحیح این عبارت در متن فارسی، رعایت چند نکته نگارشی و قواعد زبانی لازم است:

1. رعایت اصول نگارش: در صورت استفاده از این عبارت در متن فارسی، بهتر است به صورت ایتالیایی (زیر خط دار) یا حروف‌چینی دقیق نقل شود، به‌خصوص اگر در متن‌های علمی یا دینی استفاده می‌شود.

2. فصل‌نامه و اعراب‌گذاری: اگر نیاز به اعراب‌گذاری دارید، اعراب صحیح را در کنار عبارت قرار دهید، مثلاً: «وَحْدَهُ لَا شَرِیکَ لَهُ».

3. ترجمه و توضیح: برای خوانندگانی که با این عبارت آشنا نیستند، می‌توان یک ترجمه یا توضیح کوتاه ارائه داد تا مفهوم آن به وضوح بیان شود.

4. استفاده در جملات: اگر قرار است این عبارت در یک جمله بزرگ‌تر قرار بگیرد، باید مطمئن شوید که با سایر اجزای جمله سازگاری دارد. به عنوان مثال: «ما به وحده لا شریک له اعتقاد داریم.»

5. فاصله و نگارش: در متن‌های رسمی، توجه به فاصله‌گذاری صحیح و استاندارد مهم است.

به یاد داشته باشید که این عبارت به دلیل جنس عربی‌اش ممکن است قواعد خاص خود را در متون فارسی داشته باشد، اما اصول کلی نگارش و صرف نظر از زبان مبدا در این زمینه رعایت می‌شود.