کلمه «ویبریشن» (vibration) در زبان فارسی به معنای «ارتعاش» یا «لرزش» است و به طور معمول در متون علمی و فنی به کار می‌رود. در استفاده از این کلمه و قواعد نگارشی مربوط به آن، نکات زیر را باید در نظر داشت:

1. نوشتن به زبان فارسی: به جای استفاده از کلمه «ویبریشن»، اگر معادل فارسی آن یعنی «ارتعاش» یا «لرزش» موجود است، بهتر است از آن استفاده کنید، مگر اینکه نیاز به استفاده از اصطلاح انگلیسی باشد.

2. حروف تعریف: در جملاتی که «ویبریشن» به کار می‌رود، حروف تعریف و دیگر اجزای جمله باید به درستی لحاظ شوند. مانند: «ویبریشن موجود در این سیستم...»

3. توجه به قواعد دستوری: مانند اسم‌های دیگر، «ویبریشن» نیز باید با توجه به قواعد دستوری و صرف و نحو استفاده شود. برای مثال: «این ویبریشن تاثیر منفی بر عملکرد دستگاه دارد.»

4. توجه به جمع و مفرد: اگر از این کلمه به صورت جمع استفاده می‌کنید، باید به صورت صحیح صورت جمع سایه انداخت. مانند: «ویبریشن‌ها» یا «ویبریشن‌ها در صدای ماشین».

5. زمینه کاربرد: توجه داشته باشید که این کلمه در زمینه‌های مختلفی مانند فیزیک، موسیقی، مهندسی و... به کار می‌رود. لذا باید بر اساس زمینه‌ی متن آن را استفاده کنید.

در نهایت، اگر این کلمه در یک متن علمی یا فنی به کار می‌رود، سعی کنید که توضیحات کافی و لازم برای درک آن را ارائه دهید تا خواننده به راحتی مفهوم را دریافت کند.