کلمه "آزرم" در زبان فارسی به معنای حیا، شرم، و حیاط است. این کلمه از نظر نگارشی و دستوری دارای نکات زیر است:

1. نحوه نوشتن: "آزرم" به صورت درست نوشته می‌شود و نباید به اشتباه با حروف بی‌معنا ترکیب شود.

2. جنس کلمه: "آزرم" اسم و مؤنث است.

3. صرف و انحراف: این کلمه معمولاً به عنوان اسم و در جملات به کار می‌رود.

4. استفاده در جملات: می‌توان از این کلمه در جملات برای بیان احساس حیا یا شرم استفاده کرد. مثلاً: "او به خاطر آزرمش نتوانست سخن بگوید."

5. معانی مترادف: ممکن است کلمات دیگری مانند "حیا"، "شرم"، و "رو در بایستی" به‌عنوان مترادف استفاده شوند.

6. قید و صفت: اگر به شکل قید یا صفت به کار رود، ممکن است در نحوه‌ی صرف و تغییرات زبانی تأثیر بگذارد.

به طور کلی، "آزرم" یک کلمه‌ی لطیف و متاثرکننده است که در ادبیات و مکالمات فارسی به خوبی جای خود را دارد.

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "آزرم" در جملات آورده‌ام:

1. او به دلیل شرماندن از جمع، با آزرم به صحبت کردن ادامه داد.
2. آزرم دختر جوان باعث شد که همه متوجه خجالت او شوند.
3. در دلش آزرم بود، اما لبخند او نشان نمی‌داد که چه احساسی دارد.
4. با آزرم به چهره‌اش نگاه کرد و از زیبایی او شگفت‌زده شد.
5. او به خاطر آزرمش نتوانست به راحتی در جمع دوستانش حرف بزند.

امیدوارم این جملات به شما کمک کند!