کلمه "هوله" در زبان فارسی به معنای تکه‌ای پارچه یا دستمالی نرم است که معمولاً برای پاک کردن یا خشک کردن استفاده می‌شود. در نگارش و استفاده از این کلمه، برخی قواعد و نکات نگارشی وجود دارد:

1. املا: املای صحیح این کلمه "هوله" است و باید به همین شکل نوشته شود.

2. نقطه‌گذاری: اگر کلمه "هوله" در متن استفاده می‌شود، به طور کلی با قواعد نقطه‌گذاری فارسی هماهنگ است. به عنوان مثال، می‌توانید آن را در جملات با نقطه یا کاما ادغام کنید.

3. نقش نحوی:

   • "هوله" می‌تواند به عنوان اسم در جملات استفاده شود، مثلاً:
     • "من یک هوله برای پاک کردن میز نیاز دارم."
   • همچنین ممکن است به عنوان مضاف إليه در ترکیب‌های دیگر نیز به کار رود.

4. توجه به جمع: در صورت نیاز به جمع بستن، به شکل "هوله‌ها" جمع می‌شود. مثلاً:

   • "هوله‌ها را برای نظافت بردارید."
5. کاربرد در متن: در نگارشی ایران، استفاده از "هوله" در متون غیررسمی و گفتگوهای روزمره رایج است و در متون رسمی‌تر باید توجه داشت که آیا نیاز به توضیح بیشتر یا استفاده از معادل‌های تخصصی‌تری وجود دارد یا خیر.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "هوله" به درستی و به طور مؤثر در نوشتار خود استفاده کنید.