کلمه "آزما" به معنای کسی که آزمون یا آزمایش انجام می‌دهد، به ویژه در زمینه‌های علمی و تحقیقاتی، کاربرد دارد. در زیر به چند مورد از قواعد فارسی و نگارشی مربوط به این کلمه اشاره می‌کنیم:

1. معنی کلمه: "آزما" به عنوان فعل از مصدر "آزمودن" به معنای تجربه کردن، امتحان کردن یا بررسی کردن است.

2. نحو: این کلمه معمولاً به عنوان اسم به کار می‌رود، مثل "آزمایشگر" یا "آزمایش‌کننده".

3. تلفظ: در زبان فارسی، این کلمه معمولاً به صورت /ɒːzˈmɒ/ تلفظ می‌شود.

4. جنس: "آزما" یک اسم عمومی است و برای اشاره به هر فردی که در زمینه آزمون و آزمایش فعالیت می‌کند، استفاده می‌شود.

5. جمع: برای جمع بستن "آزما"، می‌توان از "آزماها" استفاده کرد.

6. نوشتار: هنگام نوشتن، توجه به املای صحیح و اصول نگارش ضروری است. "آزما" باید با حروف درست و بدون اشتباه تایپی نوشته شود.

7. نکات نگارشی: هنگام به کار بردن "آزما" در جملات، باید توجه کرد که نام‌های خاص و عمومی از هم تفکیک شوند و قواعد نگارشی به خوبی رعایت شود.

به طور کلی استفاده از "آزما" در متون علمی و پژوهشی، به شرطی که در زمینه مناسب به کار رود، می‌تواند بسیار مفید و کاربردی باشد.

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "آزما" در جملات آورده شده است:

1. در این پروژه، ما می‌خواهیم روش‌های مختلف را آزما کنیم تا بهترین نتیجه را بدست آوریم.
2. دانش‌آموزان در کلاس آزمایشگاه، توانستند واکنش‌های شیمیایی را آزما کنند.
3. او تصمیم گرفت تا مهارت‌های خود را در زمینه برنامه‌نویسی آزما کند و به دنبال چالش‌های جدید برود.
4. شرکت تازه تأسیس تصمیم دارد محصول جدید خود را در بازار آزما کند تا نظرات مشتریان را بدست آورد.
5. با استفاده از نرم‌افزار شبیه‌سازی، می‌توانیم وضعیت‌های مختلف را آزما کنیم و نتایج را تحلیل کنیم.

اگر نیاز به مثال بیشتری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!