کلمه "اوستا کار" ترکیبی است که معمولاً برای اشاره به کسی که در زمینه اوستا و زبان‌های ایرانی قدیم متخصص است یا به کار اوستا رسیدگی می‌کند، به‌کار می‌رود. در زیر به برخی از نکات نگارشی و قواعدی که در ارتباط با این کلمه قابل توجه است، اشاره می‌کنم:

1. فاصله بین واژه‌ها: در زبان فارسی، ترکیب‌های دو واژه‌ای معمولاً با فاصله نوشته می‌شوند، مگر اینکه به یک اصطلاح خاص تبدیل شده باشند. بنابراین "اوستا کار" باید با فاصله نوشته شود.

2. حروف بزرگ و کوچک: در صورت اشاره به عنوان یا نام خاص، مثلا "اوستا کار" به‌عنوان یک عنوان شغلی، باید به صورت "اوستا کار" و با حرف اول بزرگ نوشته شود.

3. نقش واژه‌ها: "اوستا" در این ترکیب به مفهوم متون دینی زرتشتی (اوستا) است و "کار" به معنی مشغولیت یا حرفه. ترکیب این دو به صورت کلی به معنای فردی است که در زمینه اوستا کار می‌کند.

4. صرف و نحوه استفاده: در جملات مختلف، می‌توان از این ترکیب به عنوان اسم بهره برد. مثلاً "اوستا کاران بزرگ در ایران وجود داشته‌اند."

5. مکانیسم جمع: برای جمع بستن این ترکیب، می‌توان از "اوستا کاران" استفاده کرد.

با رعایت نکات ذکر شده، می‌توان به درستی از این کلمه و ترکیب گفتگو کرد و نوشت.