اهتمام

کلمه "اهتمام" در زبان فارسی به معنای توجه و اهمیت دادن به چیزی است. در استفاده از این کلمه، چند نکته نگارشی و قواعدی وجود دارد که می‌تواند به توجه به آن‌ها، نثر شما را بهبود ببخشد:

1. استفاده صحیح: "اهتمام" معمولاً با فعل‌ها و واژه‌های دیگری ترکیب می‌شود که نشان‌دهنده توجه و تمرکز بر یک موضوع خاص هستند. به عنوان مثال: "اهتمام به آموزش"، "اهتمام در تحقیق".

2. نحوه‌ی جمله‌سازی: هنگام استفاده از "اهتمام"، معمولاً لازم است که این کلمه را در ساختار جمله به‌گونه‌ای قرار دهید که مفهوم آن به درستی منتقل شود. مثلاً: "او به مسئله محیط‌زیست اهتمام ویژه‌ای دارد."

3. جنس و شمار: "اهتمام" یک اسم مذکر و غیرقابل شمارش است. بنابراین در ترکیب‌های مربوط به این کلمه، توجه داشته باشید که نحوه‌ی زمان و حالت فعل موجود در جمله به درستی با آن هماهنگ باشد.

4. نگارش صحیح: به نگارش درست این کلمه توجه داشته باشید. "اهتمام" به اشتباه ممکن است به صورت «اهتمام» یا «هتمام» نوشته شود که نادرست است.

5. استفاده از قیدها: می‌توانید از قیدهای مختلفی برای توصیف میزان و نوع اهتمام استفاده کنید، مانند: "بسیار"، "زیاد"، "کم"، و غیره. مثلاً: "او به شدت به این موضوع اهتمام دارد."

با رعایت این نکات، می‌توانید کلمه "اهتمام" را به‌خوبی در متون خود استفاده کنید.

البته، در زیر چند مثال برای کلمه "اهتمام" در جمله آورده‌ام:

1. معلم با اهتمام خاصی به تدریس دانش‌آموزان پرداخت تا مطالب را بهتر یاد بگیرند.
2. او همواره به موضوعات اجتماعی با اهتمام و دقت نظر می‌نگرد.
3. برای موفقیت در هر کاری، نیاز به اهتمام و پشتکار داریم.
4. والدین باید با اهتمام به تحصیلات فرزندانشان اهمیت بدهند.
5. این کتاب با اهتمام نویسنده به جزئیات و واقعیت‌های تاریخی نوشته شده است.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید یا در موضوع خاصی می‌خواهید، لطفاً بفرمایید!