باسط

کلمه "باسط" در زبان فارسی به معنای گسترنده، توسعه‌دهنده یا پخش‌کننده است و به صورت‌های مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد. در اینجا به برخی از قواعد نگارشی و استفاده آن اشاره می‌کنم:

1. املا: کلمه "باسط" با حرف ب (ب)، الف (ا)، سین (س)، ط (ط) نوشته می‌شود و به صورت "باسط" نوشته می‌شود.

2. نقطه‌گذاری: اگر این کلمه در وسط جمله بیاید، باید با دیگر اجزای جمله همخوانی داشته باشد. به عنوان مثال: "اون فرد باسط ایده‌های نوین است."

3. صرف و نحو: "باسط" به عنوان یک صفت می‌تواند به شکل‌های مختلف مورد استفاده قرار گیرد. برای مثال:

   • به عنوان صفت: "این طرح باسط است."
   • به عنوان اسم: "باسط ایده‌ها در این پروژه بسیار موثر بود."

4. ترکیب با دیگر کلمات: "باسط" می‌تواند به عنوان بخشی از عبارات بزرگتر یا ترکیبی به کار رود. مانند: "باسط اندیشه" یا "باسط علم".

5. گرامر: در استفاده از "باسط" به عنوان صفت، معمولاً باید با اسم مورد نظر هم‌خوانی داشته باشد. به عنوان مثال: "این طرح باسط است" به درستی بیان شده است.

با رعایت این نکات، می‌توان از کلمه "باسط" به درستی در نوشتار فارسی استفاده کرد.