باطله

کلمه "باطله" در زبان فارسی به معنای چیزهای بی‌ارزش و یا غیرقابل استفاده است و تنها به معنای فیزیکی آن محدود نمی‌شود، بلکه در معانی ادبی و مجازی نیز می‌تواند کاربرد داشته باشد. در زیر چند نکته و قاعده نگارشی مربوط به این کلمه آورده شده است:

1. استفاده صحیح: کلمه "باطله" معمولاً به عنوان صفت یا اسم به کار می‌رود. برای مثال: "این جنس باطله است."

2. نقطه‌گذاری: در جملات، بعد از کلمه "باطله" اگر جمله ادامه یابد، نیازی به استفاده از ویرگول نیست مگر اینکه ضرورت معنایی ایجاب کند.

3. قید زمان و مکان: می‌توان "باطله" را با قیدهای زمانی و مکانی ترکیب کرد. به عنوان مثال: "در بازار اجناس باطله فراوانی وجود دارد."

4. تراکم معنایی: اگر بخواهید به مظاهر باطل یا چیزهای بی‌ارزش اشاره کنید، می‌توانید از کلمات هم‌خانواده یا مترادف‌هایی مانند "بی‌فایده"، "غیرقابل استفاده" و ... استفاده کنید.

5. قواعد املایی: توجه داشته باشید که کلمه "باطله" با "ـه" به پایان می‌رسد و هیچ فاصله یا نشانه خاصی نیاز ندارد.

در نهایت، مانند هر کلمه دیگری، توجه به context یا سیاق جمله می‌تواند در درک معنای دقیق این کلمه کمک‌کننده باشد.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "باطله" در جملات آورده شده است:

1. ادعای او درباره موفقیت در کسب و کار، کاملاً باطله بود و هیچ مدرکی برای اثبات آن وجود نداشت.
2. قرارداد آن‌ها به دلیل عدم رعایت شرایط قانونی، باطله اعلام شد.
3. پس از بررسی مدارک، مشخص شد که این تخصص‌ها در این زمینه باطله هستند و نمی‌توان به آنها استناد کرد.
4. نظریه‌هایی که بدون شواهد علمی ارائه می‌شوند، معمولاً باطله تلقی می‌شوند.
5. در جلسه دیروز، تمامی پیشنهادهای مطرح شده که مبتنی بر اطلاعات نادرست بودند، باطله اعلام شدند.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید یا سوال دیگری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!