«باغ بهشت» یک ترکیب فارسی است که معمولاً به معنای باغی توصیف‌کننده‌ یا نمادین برای بهشت یا مکان آرامش و زیبایی است. در نوشتار فارسی و همچنین نگارش این ترکیب، نکاتی وجود دارد که باید مد نظر قرار داد:

1. جداسازی واژگان: «باغ» و «بهشت» دو واژه‌ی جداگانه هستند که به هم معنا می‌دهند. بنابراین، باید بین آن دو فاصله‌ی مناسبی رعایت شود: «باغ بهشت»

2. حروف بزرگ و کوچک: در نگارش فارسی معمولاً نام‌مکان‌ها و عنوان‌های خاص با حروف اول بزرگ نوشته می‌شوند. اگر بخواهیم از این قاعده پیروی کنیم، اسم‌های خاص (در صورت وجود) باید با حرف بزرگ آغاز شوند. اما در این ترکیب، معمولاً این قواعد سختگیرانه‌تر نیست و «باغ بهشت» با حروف کوچک هم صحیح است.

3. نقطه‌گذاری: اگر این ترکیب بخشی از یک جمله باشد، علامت‌های نگارشی را باید به درستی اعمال کرد. مثلاً: «او در باغ بهشت قدم می‌زند.»

4. معنی و مختصات: در نوشتن یا ارجاع به «باغ بهشت»، می‌توان از توصیف‌های اضافی استفاده کرد تا مفهوم را بهتر منتقل کند. مثلاً: «باغ بهشت، با گل‌های رنگارنگ و درختان سرسبزش، یکی از زیباترین مکان‌هاست.»

با رعایت این نکات، می‌توانیم ترکیب «باغ بهشت» را به درستی در نوشتار فارسی به کار ببریم.