کلمه «باقلا» در زبان فارسی مرسوم است و به معنای نوعی لوبیا یا حبوبات است. در زیر به قواعد گرامری و نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نحوه نوشتن: باقلا با «ب» و «ق» و بدون اشکال نوشتاری به همین شکل بیان می‌شود.

2. نقش کلمه: «باقلا» معمولاً به عنوان اسم استفاده می‌شود. می‌تواند به صورت مفرد یا جمع به کار برود:

   • مفرد: باقلا
   • جمع: باقلای‌ها یا باقلاها (بسته به کاربرد و منطقه)

3. نحوه استفاده در جملات:

   • می‌توان «باقلا» را به عنوان فاعل، مفعول، و یا در حالت‌های دیگر به کار برد.
   • مثال: «باقلا در فصل بهار برداشت می‌شود.»

4. هماهنگی جنس و عدد: اگر بخواهیم صفتی برای باقلا به کار ببریم، باید به جنس و عدد آن توجه کنیم. به عنوان مثال:

   • «باقلا سبز» (مفرد و مذکر)
   • «باقلاهای تازه» (جمع و مذکر)
5. نکات نگارشی: در نوشتار رسمی، بهتر است از کلمه «باقلا» در متن‌های علمی و حرفه‌ای استفاده کنید و از بازی با کلمات پرهیز کنید. همچنین، در متون ادبی می‌توان از تشبیهات و مجازهای مرتبط با باقلا بهره برد.

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی از کلمه «باقلا» در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

البته! در زیر چند مثال برای استفاده از کلمه "باقلا" در جملات ارائه می‌دهم:

1. من امروز برای ناهار سالاد باقالی درست کردم.
2. در بازار، باقالی تازه و خوشمزه‌ای پیدا کردم.
3. مادرم همیشه باقالی پخته را با برنج سرو می‌کند.
4. باقالا یکی از مواد اولیه محبوب در غذاهای ایرانی است.
5. در باغچه‌ام، چند گلدان باقالی کاشته‌ام که به زودی برداشت می‌کنم.

اگر به جملات بیشتری نیاز دارید، لطفاً بفرمایید!