در مورد کلمه "بانگ خزین" و قواعد فارسی و نگارشی آن، موارد زیر قابل ذکر است:

1. معنای کلمات: "بانگ" به معنای صدا یا آواز و "خزین" در ادبیات فارسی به معنای غمگین یا اندوهناک است. بنابراین "بانگ خزین" به عنوان یک ترکیب ممکن است به معنای صدای غم انگیز یا دردناک باشد.

2. ترکیب کلمات: در ترکیب‌های فارسی، معمولاً لفظ اول (مضاف) به لفظ دوم (مضاف‌الیه) تعلق دارد. در اینجا "بانگ" مضاف و "خزین" مضاف‌الیه است.

3. نگارش و نوشتار: در نوشته‌های ادبی و شعر، این ترکیب می‌تواند در جایگاه‌های مختلف معنایی و احساسی به کار رود. از آنجا که این عبارت به صورت شاعرانه استفاده می‌شود، نیاز به حفظ زیبایی و قافیه در نوشتار دارد.

4. قواعد املایی: در نگارش این کلمات، باید به قواعد املایی توجه گردد. به عنوان مثال، فاصله‌گذاری میان کلمات و استفاده از علائم نگارشی صحیح (در صورت لزوم مناسب) اهمیت دارد.

5. جملات توصیفی: برای استفاده از "بانگ خزین" در جملات توصیفی، می‌توان به توصیف احساسی و عاطفی آن پرداخت. مثال: "صدای بانگ خزین در دل شب، غربت و تنهایی را به یاد می‌آورد."

به طور کلی، ترکیب "بانگ خزین" بار معنایی غم و اندوهی دارد که می‌تواند در متون ادبی و به ویژه در شعر به زیبایی به کار رود.