بجز

کلمه "بجز" در زبان فارسی به معنای "به جز" یا "غیر از" است و در برخی موارد می‌تواند به عنوان یک قید استفاده شود. در زیر به برخی از قواعد و نکات مربوط به این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نحوه‌ی نوشتن: کلمه "بجز" به صورت جدا نوشته نمی‌شود. به جای "به جز" از "بجز" استفاده می‌شود، اما در مواقعی نیز "به جز" به شکل جدی معتبر است. انتخاب یکی از این دو بستگی به سبک نگارش و شرایط متن دارد.

2. استفاده در جملات: این کلمه معمولاً به عنوان پیش‌درآمد برای لیست کردن موارد غیر از یک یا چند مورد خاص استفاده می‌شود.

   • مثال: "بجز او، همه در جلسه حاضر بودند."

3. نکته‌های نگارشی:

   • در متون رسمی و ادبی، نگارش "بجز" متداول‌تر است.
   • در نوشتار غیررسمی و گفتگویی، "به جز" نیز ممکن است به کار برود.

4. جایگاه در جمله: "بجز" معمولاً در ابتدای عبارت یا جمله‌ای که قید می‌شود قرار می‌گیرد، ولی می‌توان آن را در وسط جمله نیز استفاده کرد.

   • مثال: "ما هیچ‌کدام، بجز او، حاضر نبودیم."
5. توجه به جملات سلبی: در جملات منفی (سلبی)، "بجز" می‌تواند منعطف‌تر عمل کند. به‌طور مثال:
   • "او هیچ چیزی ندارد، بجز چند کتاب."

استفاده صحیح از "بجز" می‌تواند به وضوح و دقت نوشتار کمک کند.

البته! در اینجا چند جمله با استفاده از کلمه "بجز" آمده است:

1. بجز اطرافیانم، هیچ‌کسی از برنامه سفرم خبر ندارد.
2. او بجز زبان انگلیسی، به زبان‌های دیگر هم تسلط دارد.
3. بجز مطالعه، او وقت خود را به ورزش هم اختصاص می‌دهد.
4. ما بجز این مشکل، هیچ مسائل دیگری نداریم.
5. بجز من، هیچ‌کس نتوانست در این چالش شرکت کند.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!