کلمه "بخشش" در زبان فارسی به معنای عمل بخشیدن یا چشم‌پوشی از خطاها یا اشتباهات دیگران است و در نوشته‌ها و گفتگوهای روزمره مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای استفاده صحیح از این واژه و رعایت نکات نگارشی مرتبط با آن، به موارد زیر توجه کنید:

1. نحوه‌ی نوشتن: کلمه "بخشش" به صورت کامل و صحیح باید نوشته شود و هر گونه تلفظ یا نگارش اشتباه باید اجتناب شود.

2. استفاده در جملات:

   • "بخشش نشان‌دهنده‌ی بزرگواری و احترام به دیگران است."
   • "باید یاد بگیریم که بخشش را در زندگی‌امان در نظر بگیریم."

3. ترکیب با دیگر کلمات:

   • "بخشش نفس" (به معنای بخشش و عفو در دل)
   • "فرهنگ بخشش" (جریان یا سیاقی که در فرهنگ افراد و جامعه وجود دارد)

4. نکات نگارشی:

   • به یاد داشته باشید که "بخشید" و "بخشش" در جملات به شکل‌های مختلفی استفاده می‌شوند، اما هر دو واژه به مفهوم بخشیدن اشاره دارند.
   • در نوشتار رسمی، سعی کنید از این واژه به شکل هدفمند و با در نظر گرفتن نوع متن استفاده کنید.
5. قواعد املایی: حتماً املای صحیح "بخشید" و "بخششی" و دیگر مشتقات آن را در نظر داشته باشید.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "بخشش" به صورت صحیح و مؤثر در متون فارسی استفاده کنید.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "بخشش" در جملات آورده شده است:

1. او از خداوند طلب بخشش کرد تا اشتباهاتش را جبران کند.
2. بخشش، کلید آرامش درونی است و به انسان کمک می‌کند تا از کینه‌ها دور باشد.
3. چندین سال گذشته بود، اما هنوز نتوانسته بودم او را ببخشم.
4. بخشش دوستانه می‌تواند روابط را قوی‌تر کند و آسیب‌های گذشته را ترمیم کند.
5. به خاطر اشتباهاتش، از او خواستم تا برای بخشش زمان بیشتری صرف کند.

اگر مثال‌های بیشتری نیاز دارید یا موضوع خاصی مد نظر شماست، لطفاً بفرمایید!