جهت کپی کردن میتوانید از دکمه های Ctrl + C استفاده کنید
رویداد ها - امتیازات
×
رویداد ها - امتیازات
برای بررسی عملکرد فعالیت و امتیازات خود باید در وب سایت وارد باشید. در صورت عضویت از بخش بالای صفحه وارد شوید، در غیر این صورت از دکمه پایین، مستقیم به صفحه ثبت نام وارد شوید.
کلمه "آفتاب" در زبان فارسی به معنای خورشید است و دارای برخی قواعد و نکات نگارشی و دستوری است که به آنها اشاره می‌شود:
قواعد نحوی:
اسم: "آفتاب" یک اسم مفعول است و معمولاً به عنوان فاعل یا مفعول در جملات استفاده می‌شود.
مثال: آفتاب در آسمان می‌درخشد. (در این جمله "آفتاب" فاعل است)
صفت: می‌تواند به عنوان صفت به کار رود.
مثال: آفتاب داغ تابستان. (در این جمله "آفتاب" صفت برای "داغ" است)
قواعد نگارشی:
فارسی‌نویسی: کلمه "آفتاب" باید به صورت درست نوشته شود و از نگارش نادرست مانند "افتاب" خودداری شود.
خط فاصله: در موارد خاص ممکن است از کلمه "آفتاب" به عنوان ترکیب با دیگر کلمات استفاده شود، که در این صورت باید توجه کرد که فاصله بین کلمات به درستی رعایت شود.
مثال: آفتاب‌پرست یا آفتاب‌گیر
حروف بزرگ و کوچک: در ابتدای جملات و عناوین، "آفتاب" باید با حرف بزرگ نوشته شود.
مثال: آفتاب به صبح نوید روزی تازه را می‌دهد.
نکات جالب:
در ادبیات فارسی، "آفتاب" سمبل روشنی، زندگی و آگاهی است و در اشعار و نثر به وفور استفاده می‌شود.
"آفتاب" می‌تواند به عنوان نماد و نشانه‌ای برای زمان نیز مورد استفاده قرار گیرد، مثلاً "آفتاب زرد پاییزی".
با رعایت نکات بالا می‌توان به بهبود نگارش و استفاده صحیح از کلمه "آفتاب" در متن‌ها کمک کرد.
مثال برای واژه
مثال برای واژه (هوش مصنوعی)
البته! در اینجا چند مثال از استفاده کلمه "آفتاب" در جملات آورده شده است:
آفتاب امروز خیلی درخشان و گرم است.
وقتی آفتاب غروب می‌کند، آسمان رنگ‌های زیبایی به خود می‌گیرد.
بهتر است در روزهای آفتابی، از کرم ضد آفتاب استفاده کنید.
آفتاب صبحگاهی انرژی مثبت را به زندگی ما می‌آورد.
بچه‌ها در حیاط زیر آفتاب بازی می‌کنند.
اگر به مثال‌های بیشتری نیاز دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!
نور شمس،خورشيد خور، خورشيد، شمس، مهر، هور ماهتاب، مهتاب sun, photosphere, sunshine شمس، تشمس، حرارة الشمس، شروق الشمس güneş ışığı soleil sonnenschein luz solar luce del sole خورشید، افتاب، خرشید، خاور، نورکره، کره نور
تشریح نگارش (هوش مصنوعی)
کلمه "آفتاب" در زبان فارسی به معنای خورشید است و دارای برخی قواعد و نکات نگارشی و دستوری است که به آنها اشاره می‌شود:
قواعد نحوی:
اسم: "آفتاب" یک اسم مفعول است و معمولاً به عنوان فاعل یا مفعول در جملات استفاده می‌شود.
مثال: آفتاب در آسمان می‌درخشد. (در این جمله "آفتاب" فاعل است)
صفت: می‌تواند به عنوان صفت به کار رود.
مثال: آفتاب داغ تابستان. (در این جمله "آفتاب" صفت برای "داغ" است)
قواعد نگارشی:
فارسی‌نویسی: کلمه "آفتاب" باید به صورت درست نوشته شود و از نگارش نادرست مانند "افتاب" خودداری شود.
خط فاصله: در موارد خاص ممکن است از کلمه "آفتاب" به عنوان ترکیب با دیگر کلمات استفاده شود، که در این صورت باید توجه کرد که فاصله بین کلمات به درستی رعایت شود.
مثال: آفتاب‌پرست یا آفتاب‌گیر
حروف بزرگ و کوچک: در ابتدای جملات و عناوین، "آفتاب" باید با حرف بزرگ نوشته شود.
مثال: آفتاب به صبح نوید روزی تازه را می‌دهد.
نکات جالب:
در ادبیات فارسی، "آفتاب" سمبل روشنی، زندگی و آگاهی است و در اشعار و نثر به وفور استفاده می‌شود.
"آفتاب" می‌تواند به عنوان نماد و نشانه‌ای برای زمان نیز مورد استفاده قرار گیرد، مثلاً "آفتاب زرد پاییزی".
با رعایت نکات بالا می‌توان به بهبود نگارش و استفاده صحیح از کلمه "آفتاب" در متن‌ها کمک کرد.
مثال برای واژه (هوش مصنوعی)
البته! در اینجا چند مثال از استفاده کلمه "آفتاب" در جملات آورده شده است:
آفتاب امروز خیلی درخشان و گرم است.
وقتی آفتاب غروب می‌کند، آسمان رنگ‌های زیبایی به خود می‌گیرد.
بهتر است در روزهای آفتابی، از کرم ضد آفتاب استفاده کنید.
آفتاب صبحگاهی انرژی مثبت را به زندگی ما می‌آورد.
بچه‌ها در حیاط زیر آفتاب بازی می‌کنند.
اگر به مثال‌های بیشتری نیاز دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!
لام تا کام نسخه صفحه کلید نیز راه اندازی شده است. شما با استفاده از کلیدهای موجود بر روی صفحه کلید دستگاهتان می توانید با وب سایت ارتباط برقرار کنید. لیست کلید های میانبر
