کلمه "بصیر" به معنی بینا، آگاه و دانا است و در زبان فارسی به عنوان صفت استفاده می‌شود. در زیر به برخی از قواعد مربوط به این کلمه و نگارش آن اشاره می‌شود:

1. جنس و نوع کلمه: "بصیر" یک صفت است و می‌تواند برای توصیف افراد یا اشیاء استفاده شود.

2. جایگاه در جمله: این کلمه معمولاً قبل از اسم قرار می‌گیرد و به آن توصیف می‌دهد. مثلاً: "او فرد بصیری است."

3. نکات نگارشی:

   • در نوشتار رسمی و ادبی، بهتر است از این کلمه در موقعیت‌های مناسب و در کنار کلمات مرتبط استفاده شود.
   • اگر بخواهیم از این کلمه به عنوان اسم استفاده کنیم، می‌توانیم آن را با اضافه کردن "ها" به جمع کردن آن بپردازیم: "بصیران".

4. قواعد صرفی:

   • "بصیر" در حالت‌های مختلف صرف می‌شود و می‌تواند به صورت مذکر و مؤنث در جمله به کار رود.
   • برای مذکر به کار می‌رود و برای مؤنث معمولاً به شکل "بصیره" از آن استفاده می‌شود.

5. پشتوانه معنایی: این کلمه معمولاً به درک عمیق و دیده‌وری اشاره دارد و در متون دینی و فلسفی نیز به کار می‌رود.

6. استفاده در زبان محاوره: این کلمه در زبان روزمره ممکن است کمتر شنیده شود و بیشتر در متون ادبی و رسمی کاربرد دارد.

با رعایت این نکات می‌توان در استفاده از کلمه "بصیر" دقت و زیبایی بیشتری به نگارش خود اضافه کرد.

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "بصیر" در جملات آورده شده است:

1. او فردی بصیر است که همیشه در تصمیم‌گیری‌هایش با دقت و آگاهی عمل می‌کند.
2. بصیرت او در تشخیص اشتباهات دیگران همواره مورد تحسین بوده است.
3. با توجه به تجربیات گذشته، او با بصیرت به بررسی وضعیت اقتصادی پرداخت.
4. بصیرت درک عمیق‌تری از وقایع را به انسان می‌دهد و به او کمک می‌کند تا بهتر عمل کند.
5. این کتاب به تقویت بصیرت و بینش خوانندگان در زندگی روزمره کمک می‌کند.

امیدوارم این جملات مفید باشند!