"بلند نظر" یک ترکیب وصفی در زبان فارسی است که به معنای کسی است که نظر و دیدگاه بلندی دارد یا با دید وسیع‌تری به مسائل نگاه می‌کند. برای استفاده درست از این ترکیب، قواعد و نکات زیر را در نظر داشته باشید:

1. نحوه نوشتار: "بلند نظر" دو واژه مجزا است و باید به همین صورت نوشته شود. همچنین به عنوان یک صفت، می‌تواند قبل یا بعد از اسم بیاید.

2. مفرد و جمع: "بلند نظر" در حالت مفرد به‌کار می‌رود (بلند نظر) و در حالت جمع به صورت "بلند نظران" خواهد بود.

3. فعل متناسب: در جملاتی که از "بلند نظر" استفاده می‌شود، فعل باید با این واژه سازگاری داشته باشد. به عنوان مثال: "او بلند نظر است" یا "آنها بلند نظران هستند".

4. استفاده در جملات: این ترکیب معمولاً در بیان توصیف شخصیت‌ها، ویژگی‌های فردی، یا توصیف بینش‌های عمیق به کار می‌رود. به عنوان مثال: "او شخصیتی بلند نظر دارد و همیشه به آینده فکر می‌کند."

5. پیشوند و پسوند: پیشوند یا پسوندهای مختلف می‌توانند به کلمه اضافه شوند تا مفهوم آن را دقیق‌تر کنند؛ مثلاً "بلند نظری" (به‌عنوان اسم) یا "بلند نظرانه" (به‌عنوان قید یا صفت).

با رعایت این نکات، می‌توانید از ترکیب "بلند نظر" به درستی و به شیوه‌ای صحیح در جملات فارسی استفاده کنید.