کلمه "بنیان" در زبان فارسی به معنای پایه، اساس یا بنیاد یک موضوع یا ساختار به کار می‌رود. در زیر، قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه را بررسی می‌کنیم:

1. استفاده از کلمه در جملات: "بنیان" معمولاً به عنوان اسم استفاده می‌شود و می‌تواند به عنوان فاعل، مفعول یا مضاف‌الیه در جملات به کار رود. به عنوان مثال:

   • "بنیان این پروژه بر اساس تحقیق و تحلیل داده‌ها بنا شده است."

2. نکات صرفی: "بنیان" واژه‌ای جمع‌پذیر نیست و به تنهایی به کار می‌رود. همچنین، این کلمه معانی مختلفی می‌تواند داشته باشد، اما در اکثر موارد به زیرساخت و اساس چیزی اشاره دارد.

3. ترکیبات: "بنیان" می‌تواند در ترکیب با واژه‌های دیگر به کار رود. به عنوان مثال:

   • "بنیان‌گذار" برای اشاره به شخصی که پایه‌گذار یک شرکت یا سازمان است.
   • "بنیان‌نامه" به عنوان یک سند قانونی که بنیان‌های یک سازمان یا شرکت را مشخص می‌کند.

4. نشانه‌های جمع: در صورتی که بخواهید به بنیان‌های متعدد اشاره کنید، ممکن است از "بنیان‌ها" استفاده کنید، اما در چنین حالتی مفهوم و سیاق جمله باید به گونه‌ای باشد که دلالت بر تعدد داشته باشد.

5. آوردن پیشوندها و پسوندها: شما می‌توانید از پیشوندها یا پسوندهایی مانند "بنیادنما" (که به معنای نمایان‌کردن بنیان یک موضوع است) استفاده کنید.

6. قالب نگارشی: در متون رسمی و علمی، بهتر است از "بنیان" به عنوان واژه‌ای کلیدی و تخصصی استفاده شود و تعاریف و توضیحات کافی در کنار آن ارائه گردد.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "بنیان" به صورت صحیح و مؤثر در نگارش‌های خود استفاده کنید.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "بنیان" در جمله آورده شده است:

1. بنیان اندیشه‌های نوین در دانشگاه‌ها باید مورد توجه قرار گیرد.
2. توسعه صنایع داخلی، بنیان‌های اقتصاد کشور را تقویت می‌کند.
3. آموزش و پرورش قوی، بنیان موفقیت هر کشور است.
4. او بنیان‌گذار یک سازمان خیریه است که به نیازمندان کمک می‌کند.
5. بنیان‌های فرهنگی یک جامعه، نقش مهمی در شکل‌گیری هویت آن دارند.

امیدوارم این جملات مفید واقع شوند!