"بهانه‌تراشی" یک ترکیب زبان فارسی است که به معنای ایجاد بهانه یا عذر برای کناره‌گیری از مسئولیت‌ها یا انجام کاری است. در نوشتن این کلمه، چند نکته نگارشی وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرد:

1. نکته اول: فاصله یا وصل
   این ترکیب به صورت "بهانه‌تراشی" نوشته می‌شود. در اینجا، "بهانه" به عنوان اسم و "تراشی" به عنوان فعل در نظر گرفته می‌شود و با یک نیم‌فاصله به هم متصل می‌شوند.

2. نکته دوم: استفاده صحیح در جملات
   هنگام استفاده از این کلمه در جملات، باید توجه داشته باشید که کاربرد آن باید با توجه به معنا و سیاق جمله باشد. به عنوان مثال:

   • "او همیشه بهانه‌تراشی می‌کند تا از زیر بار مسئولیت‌ها فرار کند."
3. نکته سوم: نداشتن الگوهای زبانی غیررسمی
   در نگارش رسمی، بهتر است از تمامی اشکال غیررسمی و عامیانه که ممکن است به زیبایی و وضوح متن آسیب بزند، پرهیز کنید.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "بهانه‌تراشی" به صورت درست و مؤثر در نوشتار خود استفاده کنید.