کلمه "بی بصر" در زبان فارسی به معنای "فاقد بینایی" یا "کور" است. برای استفاده درست از این کلمه و رعایت قواعد نگارشی و دستوری، موارد زیر را در نظر داشته باشید:

1. استفاده از فاصله: این کلمه ترکیبی از پیشوند "بی" و اسم "بصر" است. طبق قواعد زبان فارسی، پیشوند "بی" باید با کلمه بعدی فاصله داشته باشد: "بی بصر".

2. معنی دقیق: "بی بصر" به معنای عدم توانایی در دیدن است و به طور غالب به افراد نابینا اشاره دارد.

3. جایگاه کلمه: این کلمه می‌تواند در جملات به عنوان صفت استفاده شود. مثلاً: "او یک فرد بی بصر است."

4. قواعد صرف و نحو: این کلمه به عنوان صفت، می‌تواند با اسم‌هایی که توصیف می‌کند، تطابق داشته باشد. به عنوان مثال: "هیچ یک از آن‌ها بی بصر نبودند."

5. عدم استفاده از "بی" در موارد غیر استاندارد: در زبان محاوره‌ای ممکن است به اشتباه از "بصیر" به جای "بصر" استفاده شود؛ اما "بصر" شکل صحیح و معیار است.

با رعایت این موارد، می‌توانید از کلمه "بی بصر" به درستی استفاده کنید.