کلمه "بی جواب" به معنای عدم پاسخ یا پاسخ‌ندادن است و می‌تواند به صورت‌های مختلفی در جملات استفاده شود. در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. نقطه‌گذاری: وقتی از "بی جواب" در وسط یا انتهای جمله استفاده می‌کنید، معمولاً به دنبال آن نقطه، کاما یا سایر نشانه‌های نگارشی بیفزایید. به‌عنوان مثال: "او سوالاتش را مطرح کرد، اما بی جواب ماند."

2. خط تیره و علائم دیگر: در مواردی که بخواهید تأکید بیشتری بر "بی جواب" داشته باشید، می‌توانید از خط تیره بهره برید، مانند: "این سوال هنوز بی جواب است—هیچ کس نمی‌داند."

3. استفاده از قید: می‌توانید برای این کلمه قیدهایی نیز اضافه کنید تا مفهوم آن دقیق‌تر شود، مثل "کاملاً بی جواب" یا "بدون جواب" که به معنای عدم پاسخ به‌خصوص بیشتری اشاره دارد.

4. تلفظ و نوشتار: توجه کنید که "بی جواب" به صورت جدا و با فاصله نوشته می‌شود، و نباید به صورت "بی‌جواب" یا "بیجواب" نوشته شود.

5. استفاده در متون: این عبارت در متون ادبی، رسمی و غیررسمی به کار می‌رود، و در هر مورد باید با توجه به سیاق متن، نادرستی‌های نگارشی را اصلاح کنید.

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی و به صورت مؤثری از کلمه "بی جواب" در نوشتار خود استفاده نمایید.