بی رحمی

کلمه "بی‌رحمی" از دو قسمت تشکیل شده است: "بی" و "رحم". "بی" به معنای نداشتن و "رحم" به معنای رحم و شفقت است. در زبان فارسی، بسیاری از واژه‌ها با پیشوند "بی" ساخته می‌شوند تا معنی نداشتن یا عدم وجود یک صفت را نشان دهند.

قواعد نگارشی مرتبط با "بی‌رحمی":

1. نوشتن با خط تیره: در نوشتن این کلمه باید به یاد داشته باشیم که "بی" و "رحمی" با خط تیره (بی‌رحمی) به هم متصل می‌شوند. این امر به وضوح نشان‌دهنده این است که "بی" پیشوندی برای "رحمی" است.

2. نحوه استفاده: این کلمه به عنوان یک اسم و به معنای نداشتن رحم یا دلسوزی به کار می‌رود. معمولاً در جملات منفی یا توصیفی استفاده می‌شود، برای مثال: "رفتار او بی‌رحمی بود."

3. جنس کلمه: "بی‌رحمی" از نظر دستوری اسم مؤنث است، بنابراین اگر به آن صفت یا فعلی نسبت داده شود، باید با جنس مؤنث همخوانی داشته باشد. مثلاً: "این بی‌رحمی غیرقابل قبول است."

4. صرف و نحو: این واژه می‌تواند در جملات مختلف به کار برود و معمولاً با فعل‌های توصیفی و ارزیابی همراه است. به عنوان مثال: "بی‌رحمی او باعث ناراحتی دیگران شد."

با رعایت این نکات، می‌توانیم به درستی از کلمه "بی‌رحمی" در نگارش و گفتار استفاده کنیم.