کلمه "بی‌صفت" ترکیبی از "بی" و "صفت" است و به معنی "فاقد صفت" یا "بدون ویژگی" به کار می‌رود. در نگارش این کلمه، چند نکته قابل توجه است:

1. نوشتار با حرف‌چینی: "بی" و "صفت" به صورت جدا از هم و با واو عطف (ی) نوشته نمی‌شوند؛ بنابراین، درست است که آن را "بی‌صفت" بنویسیم.

2. نوشتن صحیح: در زبان فارسی، "بی" به عنوان یک پیشوند، معمولاً در ترکیب با واژه‌های بعد از خود به صورت پیوسته نوشته نمی‌شود. بنابراین "بی‌صفت" به همین شکل صحیح است و نباید به صورت "بصاف" یا به شکل دیگری نوشته شود.

3. قواعد نگارشی: در نوشتن عبارات و جملات، باید توجه داشته باشید که "بی‌صفت" را در جای مناسب خود به کار ببرید و از آن به عنوان صفتی برای توصیف دیگر اسم‌ها استفاده کنید.

4. استفاده در جملات: این کلمه معمولاً برای توصیف اشخاص یا اشیاء به کار می‌رود که فاقد ویژگی‌های مثبت هستند. به عنوان مثال: "او یک انسان بی‌صفت است."

با رعایت این نکات، می‌توانید "بی‌صفت" را به درستی در متون خود به کار ببرید.