عبارت "پاده بان" به معنای بانوی رعیت یا زمین‌دار است، اما در بحث نگارشی و نوشتاری قواعد خاصی وجود دارد. در زیر به برخی از نکات قواعدی و نگارشی برای این کلمه اشاره می‌کنم:

1. تفکیک‌پذیری واژه‌ها: "پاده" و "بان" دو واژه مجزا هستند، بنابراین باید به صورت جداگانه نوشته شوند.

2. حروف بزرگ و کوچک: به عنوان یک عبارت خاص، اگر "پاده بان" به عنوان عنوان یا نام خاص استفاده شود، می‌توان با حرف بزرگ آغاز کرد: "پاده بان". اما در متون عمومی به صورت کوچک نوشته می‌شود.

3. ترکیب واژه‌ها: برای ترکیب این دو کلمه با دیگر کلمات در جمله، دقت شود که ترکیب به طور مناسبی صورت گیرد. به عنوان مثال: "پاده بان، زمین را زراعت می‌کند."

4. نقطه‌گذاری: در صورتی که کلمه در وسط جمله باشد، توجه به نقطه‌گذاری حول آن مهم است. مانند: "او به عنوان پاده بان در روستا شناخته می‌شود."

5. فعل و صفت: در جمله‌هایی که از "پاده بان" استفاده می‌شود، دقت کنید که فعل و صفت‌ها مناسب با نقش واژه در جمله انتخاب شوند.

اگر سوال خاصی درباره کاربرد این کلمه یا جملات خاص دارید، خوشحال می‌شوم که کمک کنم!

1. پاده بان به عنوان یک نگهبان وفادار، از امنیت محوطه مراقبت می‌کند.
2. پس از چاشت، پاده بان تصمیم گرفت تا کمی استراحت کند و نگاهی به گوشه‌های پارک بیندازد.
3. در روز بارانی، پاده بان با چترش به راه خود ادامه داد و از زیر باران عبور کرد.