پاسبان

کلمه "پاسبان" در زبان فارسی به معنای نگهبان یا نگهبان امن و حافظ امنیت استفاده می‌شود. در زیر به بررسی قواعد فارسی و نگارشی مرتبط با این کلمه می‌پردازیم:

1. املا و نوشتار:

   • "پاسبان" به صورت صحیح به همین شکل نوشته می‌شود.
   • دقت کنید که حروف آن به وضوح و درست نوشته شود: پ + آ + س + ب + ا + ن.

2. جنس:

   • "پاسبان" به عنوان یک اسم عام، هم می‌تواند به مرد و هم به زن اشاره کند؛ اما معمولاً در کاربردهای رایج بیشتر به مردان نسبت داده می‌شود.

3. جمع:

   • جمع کلمه "پاسبان" "پاسبانان" یا "پاسبان‌ها" است.

4. صرف و نحوه استفاده در جملات:

   • کلمه "پاسبان" می‌تواند به عنوان فاعل، مفعول، یا در ترکیب با دیگر واژه‌ها در جملات به کار رود.
   • مثال: "پاسبان دروازه را باز کرد."

5. نکات نگارشی:

   • در نوشتن متون رسمی و غیررسمی، توجه به نگارش صحیح و بدون اشتباه، حائز اهمیت است.
   • همچنین استفاده از کلمه در جملات باید با ساختار مناسب و بدون ابهام باشد.
6. استفاده‌های ادبی و شاعرانه:
   • "پاسبان" ممکن است در اشعار و متون ادبی به معنای نگهبان یا محافظ نمادین استفاده شود.

با رعایت این نکات می‌توانید از کلمه "پاسبان" بهدرستی و به شکل مناسبی در نوشتار فارسی خود استفاده کنید.

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "پاسبان" در جملات مختلف آورده شده است:

1. پاسبان در ورودی پارک، از ورود افراد بدون بلیط جلوگیری می‎کرد.
2. بعد از ظهر، او به عنوان پاسبان در محله‌اش مشغول به کار شد تا امنیت را تأمین کند.
3. پاسبان به سرعت به صداهای مشکوک واکنش نشان داد و به محل حادثه رفت.
4. هنگام شب، پاسبان ها در خیابان‌ها گشت می‌زنند تا از امنیت شهروندان اطمینان حاصل کنند.
5. در جشن سالانه، پاسبان‌ها مسئول حفظ نظم و ترتیب بودند.

امیدوارم این جملات به شما کمک کند!