کلمۀ "آمد" و "نیامد" در زبان فارسی به ترتیب از فعل "آمدن" و "نیامدن" ساخته شده‌اند. در زیر به بررسی قواعد و نگارش این دو کلمه می‌پردازیم:

قواعد و نگارشی:

1. فعل آمد:

   • "آمد" از زمان ماضی ساده و سوم شخص مفرد استفاده می‌شود و به معنای ورود یا ظهور کسی یا چیزی به مکان یا وضعیتی خاص است.
   • مثال: او به خانه آمد.
2. فعل نیامد:
   • "نیامد" نیز از زمان ماضی ساده و سوم شخص مفرد به کار می‌رود، اما با پیشوند "نـ" که نشان‌دهنده منفی بودن فعل است، به معنای عدم ورود یا عدم ظهور است.
   • مثال: او به خانه نیامد.

نگارش درست:

• این دو کلمه به صورت جداگانه نوشته می‌شوند و هیچ‌گاه نباید آنها را به هم بچسبانیم.
• توجه به نگارش صحیح اهمیت دارد، زیرا اشتباه در نگارش ممکن است به تغییر معنی منجر شود.

نکات دیگر:

• در نوشتار رسمی و ادبی، همواره باید به زمان و شخص فعل توجه کرد تا برای خواننده شفاف باشد که چه زمانی و توسط چه کسی انجام می‌شود.
• استفاده از این افعال در جملات با توجه به بافت و سیاق جمله بسیار مهم است.

اگر سوال خاصی درباره این کلمات دارید یا مثالی در ذهن دارید که می‌خواهید تحلیل کنیم، خوشحال می‌شوم کمک کنم!

1. او به مهمانی دعوت شد، اما به دلایلی نیامد.
2. وقتی باران آمد، همه به زیر چترها پناه بردند، اما او همچنان در خیابان باقی ماند و نیامد.
3. پس از چند سال دوری، بالاخره او به شهر ما آمد، ولی دوستش نیامد.