کلمه "آئینه‌دار" به معنای دارای آئینه یا منعکس‌کننده نور و تصویر است. در نوشتار فارسی، توجه به اصلاحات نگارشی و دقت در استفاده از کلمات مهم است.

قواعد نوشتاری:

1. ترکیب: در زبان فارسی، "آئینه‌دار" یک ترکیب است و لازم است که به صورت واحد نوشته شود.

2. تَیِرِس: به‌طور کلی، در ترکیب‌های فارسی، علامت "ـ" (تُکُم (و) وصل) در محل‌های مناسب نمایانگر پیوند بین کلمات است. در "آئینه‌دار"، "دار" توصیف‌کننده است و به‌همین دلیل با "ـ" از "آئینه" تفکیک نمی‌شود.

3. نگارش: در نگارش این کلمه باید دقت کرد که از "آئینه" به جای "آینه" استفاده شود، زیرا "آئینه" شکل درست و قدیمی‌تری از کلمه است.

مثال‌ها در جملات:

• دیوارهای اتاق آئینه‌دار بودند و نور زیبایی را منعکس می‌کردند.
• او یک جعبه آئینه‌دار به‌عنوان هدیه خرید.

با رعایت این قواعد، می‌توانید از "آئینه‌دار" به‌درستی در متون نوشتاری خود استفاده کنید.