واژه «آب گرم‌کن» طبق قواعد زبان فارسی و نگارش، شامل دو بخش است: «آب» و «گرم‌کن». در اینجا نکات نگارشی و گرامری مربوط به این واژه بررسی می‌شود:

1. اجزای مرکب: کلمه «گرم‌کن» یک اسم مرکب است که از «گرم» و «کن» تشکیل شده است. «کن» در اینجا نشان‌دهنده عملی است که بر روی «آب» انجام می‌شود.

2. فاصله‌گذاری: کلمات «آب» و «گرم‌کن» باید با یک خط تیره جدا شوند تا نشان دهد که این دو واژه به یکدیگر مرتبط هستند و یک مفهوم جدید را ایجاد می‌کنند.

3. نقش واژه‌ها: «آب» به عنوان مفعول در این ترکیب و «گرم‌کن» به عنوان فعل (اسم) عمل می‌کند و نشان‌دهنده دستگاهی است که آب را گرم می‌کند.

4. نکات املایی: کلمه «گرم‌کن» باید با «ک» نرم نوشته شود و «آب» به صورت جدا نوشته می‌شود.

در مجموع، نحوه صحیح نوشتن به صورت زیر است: آب گرم‌کن

به این ترتیب می‌توان گفت که «آب گرم‌کن» یک اسم مرکب و صحیح در زبان فارسی است.

1. آب گرم کن جدیدی خریدم که می‌تواند در عرض چند دقیقه آب را به دمای دلخواه برساند.
2. در فصل سرما، آب گرم کن یکی از وسایل ضروری در هر خانه‌ای است.
3. برای صرفه‌جویی در انرژی، بهتر است آب گرم کن را در زمان‌های غیرضروری خاموش کنیم.