کلمه "پر روزی" به معنای داشتن روزی فراوان یا نعمت‌های زیاد است و معمولاً در متون فارسی به‌عنوان یک وصف به کار می‌رود. در نگارش آن چند نکته وجود دارد:

1. نحو: "پر" به‌عنوان یک صفت به‌کار می‌رود و "روز" مضاف‌إلیه است که به آن کیفیت می‌دهد. پس "پر روزی" به معنای "بسیاری از روزی" یا "دارای روزی فراوان" است.

2. نقطه‌گذاری: در نوشتن جملات، لازم است که این کلمه در متن به درستی جاگذاری شود و از علائم نگارشی دیگر به خوبی استفاده شود. به‌عنوان مثال:

   • "او در زندگی خود پر روزی است."
   • "خداوند به او پر روزی عطا کرده است."

3. تلفظ: دقت کنید که در گویش‌های مختلف این کلمه به یک شکل تلفظ می‌شود، اما در نگارش رسمی باید به شکل صحیحش (پر روزی) پایبند باشید.

4. فعل‌ها: هنگام استفاده از این عبارت، معمولاً با فعل‌هایی چون "داشتن"، "بودن" و "عطا کردن" همراه می‌شود:

   • "خداوند به او روزی زیادی عطا کرده است."
5. توجه به فضای معنایی: این عبارت معمولاً در جملات مثبت و برای بیان نعمت و فراخی استفاده می‌شود.

اگر نکته یا سوال خاص دیگری در مورد این کلمه یا کاربردهای آن دارید، خوشحال می‌شوم که کمک کنم.