کلمه «پر طاووس» در زبان فارسی به معنای خود را ستودن یا به نمایش گذاشتن زیبایی و بزرگی است. این اصطلاح می‌تواند به صورت خاص در متون ادبی و شعری به کار رود. برای نوشتن صحیح و تأکید بر مفهوم آن، به چند نکته زیر توجه کنید:

1. قاعده‌ی املایی: کلمات «پر» و «طاووس» به صورت مجزا و بدون هیچ علامت خاصی نوشته می‌شوند.

2. فاصله‌گذاری: بین دو کلمه «پر» و «طاووس» یک فاصله مناسب گذاشته می‌شود.

3. نکات نگارشی: در استفاده از «پر طاووس» در جملات، باید دقت کنید که معنای آن در بستر متن معنادار باشد و از نظر ادبی جذابیت داشته باشد.

4. استفاده در شعر و ادبیات: این تعبیر غالباً در شعر و نثر ادبی به کار می‌رود، و با استفاده از آن می‌توانید به زیبایی و ظرافت آنچه توصیف می‌کنید، بیفزایید.

به عنوان مثال:

• "دل من بر آن پر طاووس می‌گریست."
• "در باغی سرسبز، پر طاووس بر درختی نشسته بود."

همچنین به یاد داشته باشید که استفاده از این ترکیب نیازمند حسن درک از جمله و بافت ادبی است.