عبارت «پر گوهر» به معنای فرد یا چیزی است که دارای ارزش، زیبایی یا اهمیت بالاست. در نگارش و استفاده از این عبارت توجه به چند نکته‌ی زبانی و نگارشی ضروری است:

1. جدا و وصل:

   • «پر» به عنوان پیشوند می‌تواند نوعی تأکید به شمار آید، بنابراین باید دقت کنید که در متن از آن به درستی استفاده شود. معمولاً این ترکیب به صورت جفتی و به هم پیوسته («پرگوهر») مورد استفاده قرار می‌گیرد.

2. نقطه‌گذاری:

   • اگر این کلمه بخشی از جمله‌ی بزرگ‌تری باشد، باید مطمئن باشید که غواصی و انشای جمله درست است. به عنوان مثال: «او فردی پرگوهر است.»
   • استفاده از ویرگول، نقطه و دیگر نشانه‌های نگارشی باید با دقت انجام شود تا مفهوم جمله روشن و واضح باشد.

3. همگونی با سایر ترکیبات:

   • این عبارت می‌تواند با دیگر صفات یا عبارات ترکیب شود. مثلاً: «پرگوهر و با ارزش».
4. توجه به سیاق:
   • در صورتی که از این عبارت در متون ادبی، سخنرانی‌ها یا نوشتارهای رسمی استفاده می‌کنید، توجه به سیاق و زمینه‌ی کلام مهم است. این کلمه به معنای احترام و ارزش‌گذاری به فرد یا چیزی به کار می‌رود.

با رعایت این نکات، می‌توانید از عبارت «پر گوهر» به طور مؤثر و صحیح استفاده کنید.