پرسان

کلمه "پرسان" در زبان فارسی به معنای جستجو کردن، پرسیدن و تحقیق کردن است. این کلمه از ریشه "پرساندن" به معنای پرسش و سوال مطرح کردن گرفته شده است. در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. استفاده صحیح: "پرسان" به عنوان یک فعل غیر شخصی می‌تواند در جملات به کار رود. به عنوان مثال: "او پرسان‌ می‌کند تا حقیقت را بیابد."

2. صرف و تصریف: این کلمه را می‌توان به شکل‌های مختلف به کار برد. به عنوان مثال:

   • "پرسانی" (اسم)
   • "پرساندن" (فعل)
   • "پرساننده" (مفعول)

3. موقعیت‌های استفاده: در نوشتار رسمی و غیررسمی، این کلمه در متن‌های ادبی، علمی و روزمره می‌تواند به کار برود.

4. نکات مربوط به املاء: دقت کنید که "پرسان" با "پرس" که به معنای سوال و پرسش است، اشتباه نشود. این دو کلمه معانی مشابهی دارند، اما کاربرد آن‌ها بسته به ساختار جمله متفاوت است.

5. جنس و تعداد: این کلمه جنسی خاص ندارد و به عنوان اسم در تعابیر مختلف به کار می‌رود.

6. معنا در کنار کلمات: ترکیب "پرسان" با دیگر کلمات می‌تواند معانی مختلفی ایجاد کند؛ مثلاً "پرسان جامعه" به معنای جستجو در مورد مسائل اجتماعی.

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی از کلمه "پرسان" و مشتقات آن در نوشتار خود استفاده کنید.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "پرسان" در جمله‌های فارسی آورده شده است:

1. او به پرسان مردم در مورد آدرس کتابخانه پرداخت.
2. در جلسه، مدیر به پرسان اطلاعات جدید درباره پروژه پرداخت.
3. پرسان درباره دلایل تأخیر در پروژه به مدیر سؤال کرد.
4. بچه‌ها با پرسان دوستشان درباره بازی جدید، او را درگیر کردند.
5. معلم، دانش‌آموزان را به پرسان نکات مهم درس تشویق کرد.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید یا سوال دیگری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!