کلمه «پرنده‌شناسی» یک ترکیب مرکب است که به مطالعه‌ی پرندگان اشاره دارد. در زیر به برخی از قواعد فارسی و نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. اجزای کلمه: این کلمه از دو جزء «پرنده» و «شناسی» تشکیل شده است. «پرنده» به نوعی از موجودات زنده اشاره دارد و «شناسی» به معنای دانش و آگاهی در مورد آن است.

2. نوشتن ترکیب‌های مرکب: در زبان فارسی، در ترکیب‌های مرکب مانند «پرنده‌شناسی» با استفاده از درست‌نویسی، به‌ویژه در مواردی که اجزای کلمه به هم مرتبط هستند، از '-ی' برای نشان‌دادن این ارتباط استفاده می‌شود.

3. علامت‌های نگارشی: در نوشتار این کلمه از حرف فاصله‌ جداکننده استفاده نمی‌شود و به صورت یکپارچه نوشته می‌شود: «پرنده‌شناسی» نه «پرنده شناسی».

4. قواعد جمع‌سازی: اگر بخواهیم به جمع این کلمه اشاره کنیم، می‌توانیم به صورت «پرنده‌شناسی‌ها» آن را جمع ببندیم.

5. معنا و زمینه کاربرد: این کلمه معمولاً در زمینه‌های علمی و محیط زیست به کار می‌رود و به بررسی و تحقیق در مورد ویژگی‌ها، رفتارها و زیستگاه‌های پرندگان اشاره دارد.

به‌طور خلاصه، کلمه «پرنده‌شناسی» دارای قواعد خاصی است که شامل نوشتار صحیح، جمع‌سازی و زمینه کاربرد می‌شود.