کلمه "پرواز دادن" یک ترکیب فعلی است که به معنای آزاد کردن یا به آسمان فرستادن پرنده یا شیء دیگری است. در زیر به برخی از نکات قواعد فارسی و نگارشی در مورد این ترکیب اشاره می‌کنیم:

1. جایگاه فعل: "پرواز دادن" به عنوان یک فعل مرکب استفاده می‌شود. در جملات، معمولاً بعد از فاعل قرار می‌گیرد.

   • مثال: "او پرنده را پرواز داد."

2. صرف فعل: این ترکیب می‌تواند بسته به موضوع و زمان جمله تغییر کند. به عنوان مثال:

   • زمان حال: "او پرواز می‌دهد."
   • زمان گذشته: "او پرواز داد."
   • زمان آینده: "او پرواز خواهد داد."

3. اسم‌های مرتبط: می‌توان از اسم‌های مرتبط با این ترکیب هم استفاده کرد، مانند "پرواز"، "پرنده" و غیره.

   • مثال: "پرواز دادن به پرنده‌ها، کار سختی نیست."

4. فعل‌های هم‌معنی: علاوه بر "پرواز دادن"، گاهی اوقات می‌توان از فعل‌های معادل یا هم‌معنی مانند "به پرواز درآوردن" استفاده کرد.

   • مثال: "او پرنده را به پرواز درآورد."
5. زمینه معنایی: در متون ادبی و توصیفی، می‌توان از "پرواز دادن" برای توصیف احساسات، آزادی یا تحول استفاده کرد.
   • مثال: "آزادی بر روح او پرواز داد."

با رعایت این نکات می‌توانید از کلمه "پرواز دادن" در جملات و متن‌های خود به درستی استفاده کنید.