کلمه «پس گردن» معمولاً در زبان فارسی به عنوان یک اصطلاح عامیانه و در محاوره استفاده می‌شود و معانی متفاوتی دارد. در زیر به برخی از قواعد نگارشی و نکات مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. نوشتار: «پس گردن» به صورت جدا نوشته می‌شود و نیازی به ترکیب با کلمات دیگر ندارد.

2. نقطه‌گذاری: در جمله‌ها، بسته به ساختار جمله و مفهوم، ممکن است نیاز به ویرگول یا دیگر نشانه‌های نگارشی داشته باشد.

3. معنا: این اصطلاح معمولاً به معنای "در قسمت پشت گردن" استفاده می‌شود، اما در محاوره می‌تواند به معنای "سرزنش" یا "مقصر دانستن کسی" نیز باشد.

4. کاربرد:

   • در جملات توصیفی: «او خستگی را از پس گردن خود حس کرد.»
   • در جملات مجازی: «این کار تو واقعاً پس گردن من بود.»
5. اجتناب از استفاده غیررسمی: در متون رسمی یا علمی، بهتر است از اصطلاحات دقیق‌تر و رسمی‌تر استفاده شود تا از ابهام جلوگیری شود.

به طور کلی، توجه به زمینه محتوایی و مخاطب در استفاده از این اصطلاح اهمیت دارد.