کلمه «پلید» در زبان فارسی به معنای ناپاک، کثیف یا زشت است. برای استفاده درست و نگارشی از این کلمه، چند نکته مهم وجود دارد:

1. معنی و مفهوم: کلمه «پلید» معمولاً برای توصیف افرادی که دارای رفتارهای ناپسند یا زشت هستند، به کار می‌رود. همچنین می‌تواند به چیزهایی که از نظر اخلاقی یا فیزیکی ناپاک هستند، اطلاق شود.

2. استفاده در جملات:

   • برای توصیف افراد: «رفتار او واقعاً پلید بود.»
   • برای توصیف اوضاع یا وضعیت‌ها: «این وضعیت پلید باید تغییر کند.»

3. قید و صفت: «پلید» می‌تواند به عنوان صفت به کار برود. مثلاً: «این پلیدترین فکر است که می‌توان داشت.»

4. نظارت بر سیاق: استفاده از کلمه «پلید» در متون رسمی ممکن است نیاز به دقت بیشتری داشته باشد؛ زیرا ممکن است بار معنایی منفی و تندی ایجاد کند. در متون ادبی یا شعر، این کلمه می‌تواند به خلق تصاویر قوی کمک کند.

5. توجه به ترکیبات: کلمه «پلید» ممکن است با دیگر کلمات ترکیب شود، مثل «عوامل پلید» یا «جهان پلید». در این حالت باید توجه کنید که ترکیب‌ها نیز باید از نظر معنایی قالب درست و قابل فهمی داشته باشند.

با رعایت این نکات می‌توانید از کلمه «پلید» به درستی و به طور مؤثر در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

البته! در زیر چند مثال برای استفاده از کلمه "پلید" در جمله آورده شده است:

1. او به خاطر رفتار پلیدش در جمع، مورد تنفر همه قرار گرفت.
2. داستان‌های این کتاب درباره موجودات پلید و رازآلودی است که در شب‌های تاریک ساکنند.
3. هیچ چیز بدتر از افکار پلید درون انسان نیست که می‌تواند او را به ورطه‌ی نابودی بکشاند.
4. پلیدی و فساد در جامعه به مشکلات زیادی دامن زده و زندگی مردم را تحت‌الشعاع قرار داده است.
5. او تصمیم گرفت تا در مقابل این پلیدى که جامعه را تهدید می‌کند، بایستد و مبارزه کند.

امیدوارم این جملات مفید واقع شوند!