کلمه "پیش‌نویس" به معنای نسخه اولیه یا طرح اولیه یک متن، گزارش یا سند است. در فارسی، برای نگارش صحیح این کلمه و استفاده درست از آن، به نکات زیر توجه کنید:

1. نوشتار صحیح: "پیش‌نویس" باید با حرف "پ" بزرگ و "پیش‌" به‌صورتی hyphenated (با خط تیره) نوشته شود. این قاعده به این دلیل است که "پیش" و "نویس" دو بخش مجزا هستند که به هم متصل شده‌اند.

2. نحوه استفاده: این کلمه معمولاً به عنوان اسم به کار می‌رود و می‌توان از آن در جملات مختلف استفاده کرد، مثلاً:

   • "پیش‌نویس گزارش را باید اصلاح کنیم."
   • "قبل از ارائه نهایی، باید پیش‌نویس را بررسی کنیم."

3. قواعد نگارشی:

   • اگر در جمله‌ای از "پیش‌نویس" استفاده کنید، مطمئن شوید که بقیه‌ی واژگان و جملات نیز به لحاظ نگارشی صحیح باشند.
   • همچنین به قواعد نقطه‌گذاری توجه کنید و بعد از استفاده از کاما یا نقطه، کلمه "پیش‌نویس" را در ادامه با حروف کوچک بنویسید، مگر اینکه در ابتدای جمله قرار گیرد.
4. مُدالیت: در برخی از متون رسمی یا علمی، بهتر است از معادل‌های مشخص‌تری استفاده کنید (مثل "نسخه اولیه")، اما "پیش‌نویس" به عنوان واژه‌ای شناخته‌شده و رواج‌یافته به‌طور گسترده‌ای مورد قبول است.

با رعایت این نکات می‌توانید به درستی از واژه "پیش‌نویس" استفاده کنید.

1. من شب گذشته یک پیش نویس از مقاله‌ام تهیه کردم تا در روز بعد آن را ویرایش کنم.
2. قبل از ارسال نامه رسمی، بهتر است یک پیش نویس از آن تهیه کنید تا از هر گونه خطا جلوگیری شود.
3. معلم به دانش‌آموزان توصیه کرد که پیش نویس انشاء خود را ابتدا بنویسند و بعد از آن، نسخه نهایی را تهیه کنند.