عبارت "تبه روزگار" به معنای وخامت یا ناملایماتی است که در زندگی فرد رخ می‌دهد. این عبارت معمولاً در ادبیات و اشعار به کار می‌رود و حس ناامیدی و مشکلات را منتقل می‌کند.

اگر بخواهیم قواعد فارسی و نگارشی آن را بررسی کنیم:

1. جداسازی کلمات:

   • "تبه" و "روزگار" دو کلمه جدا از هم هستند و به همین شکل باید نوشته شوند.

2. نحوه نوشتن:

   • تبه: به معنای ویرانی، خسارت یا نابودی. به صورت جملات می‌توان از آن استفاده کرد.
   • روزگار: به معنای دوران یا زمان. این کلمه نیز باید به شکل صحیح و جدا نوشته شود.

3. استفاده در جمله:

   • این عبارت معمولا می‌تواند در جملاتی مثل "در تبه روزگار، امیدی باقی نمانده است" به کار رود.

4. معنی و مفهوم:

   • تبه روزگار به معنای زمانه‌ای پر از مشکلات و ناکامی‌ها است که بار هویتی و احساسی دارد.
5. قواعد نگارشی:
   • اگر این عبارت در متنی استفاده شود، باید به قواعد کلی نگارش مانند نقطه‌گذاری و استفاده از حروف بزرگ در شروع جمله توجه شود.

به طور کلی، استفاده صحیح از چنین عباراتی می‌تواند در نوشتن متنی ادبی یا توصیفی به غنای آن کمک کند.