کلمه "تحقق یافتن" به عنوان یک عبارت فعلی در زبان فارسی به معنای "به وقوع پیوستن" یا "به واقعیت تبدیل شدن" استفاده می‌شود. در اینجا به بررسی قواعد فارسی و نکات نگارشی مربوط به این عبارت می‌پردازیم:

1. ساختار واژه: "تحقق" اسم مفعول از فعل "تحقق یافتن" و "یافتن" خود یک فعل است. به این معنا که "تحقق" به معنای به واقعیت پیوستن، و "یافتن" به معنای رسیدن به چیزی است.

2. نحو: این عبارت به‌عنوان فعل ترکیبی عمل می‌کند و می‌توان آن را در جملات به‌صورت زیر استفاده کرد:

   • "این طرح پس از بررسی‌های متعدد تحقق یافت."
   • "آرزوی او بالاخره تحقق یافت."

3. زمان فعل: می‌توان "تحقق یافتن" را در زمان‌های مختلف به کار برد. در زمان حال: "تحقق می‌یابد"، در زمان گذشته: "تحقق یافت"، در زمان آینده: "تحقق خواهد یافت".

4. استفاده در متن‌های علمی و رسمی: این عبارت بیشتر در متون علمی، مکتوب و رسمی مورد استفاده قرار می‌گیرد و کمتر در مکالمات روزمره شنیده می‌شود.

5. فعل مضارع و ماضی: "تحقق یافتن" می‌تواند به صورت‌های مختلف تصریف شود:
   • ماضی: "تحقق یافت"
   • مضارع: "تحقق می‌یابد"
   • آینده: "تحقق خواهد یافت"

این نکات می‌تواند به شما در استفاده صحیح و مناسب از این عبارت کمک کند.