کلمه "تراشکار" در زبان فارسی به معنای فردی است که در کار تراشیدن و شکل دادن به مواد مختلف (مانند فلز، چوب و غیره) تخصص دارد. در زیر نکات نگارشی و قواعد فارسی مربوط به این کلمه آورده شده است:

1. املا: کلمه "تراشکار" به صورت "تراشکار" نوشته می‌شود و نیازی به وام‌واژه یا ترکیب خاصی ندارد.

2. نوع کلمه: "تراشکار" یک اسم است و به شغل یا حرفه‌ی خاصی اشاره دارد.

3. جمع‌سازی: جمع این کلمه به صورت "تراشکاران" می‌باشد.

4. نقش در جمله: این کلمه می‌تواند به عنوان فاعل، مفعول یا دیگر اجزای جمله به کار رود. مثلاً:

   • "تراشکار در کارگاه مشغول به کار است." (فاعل)
   • "من به تراشکار سفارش دادم." (مفعول)

5. ترکیب‌ها: این کلمه می‌تواند در ترکیب‌های مختلف به کار رود، مانند "کارگاه تراشکار" یا "تراشکار فلز".

6. نشانه‌های اعراب: در نوشته‌های رسمی و ادبی، ممکن است برای تمایز و وضوح بیشتر از نشانه‌گذاری‌های اعرابی نیز استفاده شود، هرچند استفاده از آن معمولاً در نوشتار عمومی ضروری نیست.

با رعایت این نکات، می‌توان از کلمه "تراشکار" به درستی و با ساختار مناسب در جملات مختلف استفاده کرد.

البته! در اینجا چند جمله با کلمه "تراشکار" آورده شده است:

1. تراشکار با دقت مشغول به کار بود تا قطعات چوبی را به شکل دلخواه درآورد.
2. در کارگاه، هر تراشکار تجربه خاص خود را داشت و روش‌های متفاوتی برای شکل‌دهی به مواد استفاده می‌کرد.
3. برای ساختن یک اثر هنری زیبا، نیاز به مهارت و دقت یک تراشکار حرفه‌ای است.
4. تراشکار توانست با استفاده از ابزارهای مناسب، محصولاتی با کیفیت بالا تولید کند.
5. او به عنوان یک تراشکار، همیشه به دنبال یادگیری فنون جدید و به‌روز رسانی مهارت‌هایش بود.

اگر به مثال‌های بیشتری نیاز دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!