کلمه "تراشیدن" به عنوان یک فعل در زبان فارسی، به معنای برداشتن یا شکل دادن به سطح یک جسم با استفاده از ابزارهای تیز است. در نگارش صحیح این کلمه، چند نکته وجود دارد:

1. نحو و صرف: "تراشیدن" یک فعل است و به همین دلیل شکل‌های مختلفی از آن مانند "تراشم"، "تراشی"، "تراشد"، و "تراشید" وجود دارد که بسته به زمان و فاعل تغییر می‌کنند.

2. حالت‌های مختلف: این فعل می‌تواند در جملات به صورت‌های مختلفی (گذشته، حال، آینده) به کار رود. برای مثال:

   • من چوب را تراشیدم. (گذشته)
   • او چوب را می‌تراشد. (حال)
   • ما چوب را خواهیم تراشید. (آینده)

3. توجه به ساختار جملات: هنگام استفاده از "تراشیدن" در جملات، لازم است به ساختار جملات توجه داشته باشید و آن را به درستی با فاعل و مفعول ترکیب کنید. مثلاً: "او چوب را تراشید."

4. استفاده درست در متون: "تراشیدن" می‌تواند در متون مختلف (ادبی، علمی، روزمره) استفاده شود. در متون رسمی‌تر، ممکن است از معادل‌های دیگر مثل "سنجیدن" یا "شکل دادن" نیز استفاده شود.

5. قواعد نگارشی: در نگارش متن باید به استفاده درست از نشانه‌های نگارشی مانند ویرگول، نقطه و غیره توجه کرد تا معنی کلمه و جملات روشن‌تر شود.

در نهایت، توجه به بافت و کاربرد این کلمه در جملات مختلف می‌تواند به درک بهتر معنی و استفاده صحیح از آن کمک کند.

1. او تصمیم گرفت تا چوب را با دقت و هنرمندی تراشیده و یک مجسمه زیبا بسازد.
2. معلم هنر از دانش‌آموزان خواست تا با استفاده از کاردک، کاغذهای رنگی را تراشیده و اشکال مختلف ایجاد کنند.
3. در روزهای تابستان، بچه‌ها با شوق و شعف به پارک می‌روند تا روی چمن‌ها بازی کنند و گل‌ها را تراشیده و در گلدان‌ها قرار دهند.