ابتعاد

کلمه "ابتعاد" به معنی فاصله گرفتن یا دور شدن از چیزی است و به لحاظ نگارشی و قواعد فارسی نکاتی را می‌توان در مورد آن بیان کرد:

1. نحوه نوشتن: این کلمه باید به صورت صحیح و بدون اشتباهات املایی نوشته شود. املای صحیح آن "ابتعاد" است.

2. نحوه تلفظ: این کلمه به صورت "ebti'ād" تلفظ می‌شود.

3. جنس کلمه: "ابتعاد" یک اسم و از دسته اسم‌های abstractive (انتزاعی) است، که به مفهوم دوری و فاصله اشاره دارد.

4. کاربرد در جملات: این کلمه معمولاً در جملات به عنوان اسم و بعضاً به عنوان قید (با پیشوندی مناسب) به کار می‌رود. به عنوان مثال:

   • "ابتعاد از سیاست‌های غلط می‌تواند به بهبود وضعیت کمک کند."
   • "او در ابتعاد از اجتماع خوشحال‌تر است."

5. هم‌نشینی‌ها: این کلمه ممکن است با برخی از دیگر واژه‌ها به خوبی هم‌نشینی داشته باشد، مانند "فکری"، "اجتماعی"، و غیره. مثلاً:

   • "ابتعاد فکری" به معنی دوری در زمینه تفکرات و عقاید است.
6. مترادف‌ها و متضادها: برای "ابتعاد" می‌توان مترادف‌هایی مانند "فاصله" و "دوری" و تضادهایی مانند "نزدیکی" و "تقرب" را نام برد.

مهم است که هنگام استفاده از این کلمه در نوشتار خود، به بافت و معنی جمله توجه کنید تا استفاده‌ای صحیح و مؤثر داشته باشید.