کلمه "ترنج" در زبان فارسی به معنای یک نوع میوه (پرتقال)، همچنین به عنوان اصطلاحی در ادبیات، به ویژه در شعر و نثر فارسی، به کار می‌رود. در زیر به قواعد گرامری و نگارشی مربوط به این کلمه می‌پردازیم:

1. نحوه نوشتار:

   • کلمه "ترنج" باید به همین شکل نوشته شود و از حروف و نشانه‌های خاص خود تبعیت می‌کند.

2. نوع کلمه:

   • "ترنج" یک اسم است و به میوه‌ای خاص اشاره دارد.

3. جمع و مفرد:

   • شکل جمع این کلمه "ترنج‌ها" است.

4. حالت‌های صرفی:

   • "ترنج" در حالت‌های مختلف می‌تواند به شکل‌های زیر صرف شود:
     • مفرد: ترنج
     • جمع: ترنج‌ها
     • مضاف: ترنجی (مثلا: ترنجی زیبا)

5. استفاده در جملات:

   • می‌توانید از "ترنج" در جملات مختلف استفاده کنید:
     • من یک ترنج خریدم.
     • ترنج‌ها در باغ تازه بودند.

6. نگارش درست:

   • مهم است که این کلمه به طور صحیح و بدون غلط املایی نوشته شود، چرا که در زبان فارسی املای صحیح کلمات از اهمیت بالایی برخوردار است.
7. قواعد نگارشی:
   • در استفاده از "ترنج" در متون، باید توجه داشته باشید که بافت جمله و ساختار آن نیز صحیح باشد تا مفهوم درست منتقل شود.

اگر سوال خاصی درباره کاربرد یا نحوه استفاده از کلمه "ترنج" دارید، لطفاً بفرمایید!

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "ترنج" در جمله آورده شده است:

1. در باغچه‌ی خانه‌ام، گل‌های ترنج زیبایی می‌رویند که عطرشان فضای اطراف را پر کرده است.
2. ترنج میوه‌ای خوشمزه و خوش‌رنگ است که معمولاً در فصل پاییز برداشت می‌شود.
3. در شعرهای قدیمی فارسی، معمولاً از ترنج به عنوان نمادی از زیبایی و عشق یاد می‌شود.
4. او یک ترنج زیبا را به عنوان هدیه به مادرش داد تا شادی را به دل او بیاورد.
5. ترنج یکی از میوه‌های محلی است که در بازارهای شبانه‌ی شهر به وفور یافت می‌شود.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید، خوشحال می‌شوم کمکتان کنم!