کلمه "تری" در زبان فارسی به عنوان یکی از قیدها و صفت‌های مرتبط با صفت قابلیت رطوبت یا خیس بودن به کار می‌رود. به طور خاص، "تری" به معنای وجود رطوبت در یک شیء یا موجودیت است. قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه عبارتند از:

1. نحوه نوشتن: کلمه "تری" با یک "ت" و "ر" و "ی" نوشته می‌شود و توجه به املای درست آن اهمیت دارد.

2. مقطع زبانی: "تری" غالباً به عنوان صفت مقایسه‌ای به کار می‌رود. به عنوان مثال: "این میوه از آن میوه تَر است"، که نشان‌دهنده‌ی مقایسه بین دو چیز است.

3. توجه به کاربرد: در مواقعی که از کلمه "تری" به عنوان صفت استفاده می‌کنید، توجه داشته باشید که باید با اسم معین یا نکره‌ای که مورد اشاره است، متناسب باشد. مثلاً: "تری زمین" یا "تری هوای بهاری".

4. استفاده در ترکیبات: "تری" می‌تواند در ترکیب با کلمات دیگر نیز به کار رود. به عنوان مثال: "کم‌تری" (مخفف کم و تری) برای بیان کمتر بودن رطوبت در مقایسه با یک مورد دیگر.

5. زیبایی‌شناسی نگارشی: در نوشتارهای ادبی، می‌توانید از "تری" برای توصیف حالات و ویژگی‌های عاطفی یا طبیعی استفاده کنید. مثلاً: "چهره‌اش با تری شبنم صبح گویی زنده شده بود."

توجه به این نکات می‌تواند به بهبود نگارش و استفاده صحیح از کلمه "تری" کمک کند.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "تری" در جملات آورده شده است:

1. وقتی باران می‌بارید، زمین تری شد و بوی خاک خیس در فضا پخش گردید.
2. او بعد از شنا در دریا، با یک حوله به خشک کردن موهای تری خود پرداخت.
3. گیاهان به آب نیاز دارند تا از تری خاک بهره‌مند شوند و بتوانند رشد کنند.
4. در فصل بهار، تری چمن‌ها و گل‌ها حس زنده بودن را القا می‌کند.
5. بهتر است قبل از راه رفتن بر روی زمین تری، احتیاط کنید تا لیز نخورید.

اگر به مثال‌های بیشتری نیاز دارید، لطفاً بفرمایید!