کلمه "ابداعی" در زبان فارسی به معنای "خلاق" یا "نوآورانه" استفاده می‌شود و از ریشه "ابداع" به معنای "ایجاد کردن" یا "نوآوری" گرفته شده است. در اینجا به برخی از قواعد و نکات نگارشی مربوط به این کلمه اشاره می‌کنم:

1. تلفظ و نوشتار: کلمه "ابداعی" شامل سه بخش است: "ابداع" (ریشه)، "ی" (پسوند صفت ساز). در نوشتار باید همیشه به املای صحیح و دقیق توجه شود.

2. نوع کلمه: "ابداعی" یک صفت است و به صفات و ویژگی‌ها نسبت داده می‌شود. معمولاً برای توصیف ایده‌ها، آثار یا اشخاصی که خلاقانه عمل کرده‌اند، به کار می‌رود.

3. مفرد و جمع: این کلمه به صورت مفرد استفاده می‌شود، ولی می‌توان به شکل جمع "ابداعی‌ها" نیز به کار برود.

4. استفاده در جملات: این کلمه معمولاً قبل از اسم می‌آید و به آن ویژگی خلاقانه می‌دهد. مثلاً: "او یک راه‌حل ابداعی برای مشکل ارائه داد."

5. عین عبارت‌ها: در مواردی می‌توان از عبارات مختلف نیز برای تأکید بر خلاقیت استفاده کرد، مانند "ایده‌های ابداعی" یا "روش‌های ابداعی".

6. نکات نگارشی: هنگام استفاده از "ابداعی" در متن، باید به ساختار جملات و ارتباط معنایی توجه شود تا مفهوم بیشتری منتقل شود.

با رعایت این نکات و قواعد، می‌توان از کلمه "ابداعی" به درستی و به طور مؤثر در نوشتار فارسی استفاده کرد.