تعطش

کلمه "تعطش" در زبان فارسی به معنای تشنگی و نیاز به آب است. در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. معنی: "تعطش" به معنای نیاز به آب یا تشنگی است. این کلمه می‌تواند به صورت استعاری نیز به کار رود و به معنای نیاز یا اشتیاق به چیز دیگری بیان شود.

2. نوشتار: این کلمه به صورت «تعطش» نوشته می‌شود و باید دقت کرد که حرف «ط» در آن به صورت صحیح و با حرکات مناسب نوشته شود.

3. تلفظ: تلفظ صحیح این کلمه به صورت /taʕtaš/ است. در تلفظ آن، "ط" و "ش" واضح باید به کار روند.

4. صرف و نحو: این کلمه یک اسم است و ممکن است با صفت‌ها و دیگر کلمات ترکیب شود. مثلاً می‌توان گفت: "تعطش شدید" یا "تعطش به علم".

5. کاربرد در جمله: در جملات مختلف می‌توان از این کلمه استفاده کرد، مثلاً: «او در تابستان شدت تعطش را حس می‌کند.»

6. قافیه: در شعر و ادبیات فارسی، کلمه "تعطش" ممکن است با کلمات دیگری که به صدا و معنی شباهت دارند قافیه شود.

با توجه به این نکات، می‌توان به شکل صحیح و مؤثری از کلمه "تعطش" در نوشتار و گفتار استفاده کرد.

1. در هوای گرم تابستان، تعطش نوشیدن آب خنک بیش از هر چیزی حس می‌شود.
2. برای رفع تعطش خود، به دنبال یک نوشیدنی شیرین و خنک بودم.
3. تعطش شدید او باعث شد تا به فکر پیدا کردن چشمه‌ای برای نوشیدن آب بیفتد.