کلمه "تلاوت" در زبان فارسی به معنی خواندن یا قرائت کردن، به‌ویژه در زمینه‌ی خواندن قرآن کریم، به کار می‌رود. برای نگارش و استفاده صحیح از این کلمه، رعایت چند قاعده‌ی نگارشی و زبانی ضروری است:

1. نحوه نوشتار: کلمه "تلاوت" به صورت کامل و صحیح به همین شکل نوشته می‌شود و نباید از آن تقلیل یا تغییر داد.

2. گستره معنایی: این کلمه عمدتاً در سیاق‌های مذهبی و ادبی به کار می‌رود و به معنای قرائت منظم و با تأمل است. باید دقت شود که در متون دیگر ممکن است به‌کاربردن آن از نظر معنایی مناسب نباشد.

3. حُسن جملات: در جملات مختلف، می‌توان با استفاده از این کلمه، جملات زیبایی ساخت. مثلاً:

   • "او روزانه به تلاوت قرآن می‌پردازد."
   • "تلاوت این آیات دل را آرامش می‌دهد."

4. تطابق با فعل: هنگام استفاده از این کلمه، باید به فعل‌های مرتبط توجه کرد. به عنوان مثال، می‌توان از افعالی مانند "انجام دادن"، "پرداختن" و "خواندن" استفاده کرد:

   • "ما به تلاوت قرآن اهتمام داریم."

5. استفاده از ترکیبات: "تلاوت" می‌تواند با دیگر کلمات ترکیب شود. مثلاً "تلاوت قرآن" یا "تلاوت دعا".

6. پانویس و توضیحات: در متون علمی یا تحقیقی، ممکن است نیاز به توضیح درباره مفهوم و اهمیت "تلاوت" باشد.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "تلاوت" به‌درستی در نوشتار فارسی استفاده کنید.

البته! در اینجا چند مثال از جمله‌هایی که در آن‌ها از کلمه "تلاوت" استفاده شده است، آورده شده است:

1. تلاوت قرآن در ماه رمضان جزء برنامه‌های اصلی ماست.
2. هر روز صبح، تلاوت چند آیه از قرآن به صورت عادت درآمده است.
3. تلاوت زیبا و دلنشین او همه را تحت تأثیر قرار داد.
4. در مسابقه تلاوت قرآن، شرکت‌کنندگان از سراسر کشور حضور داشتند.
5. تلاوت آیات قرآن می‌تواند آرامش را به دل انسانها ببخشد.

اگر مثال‌های بیشتری نیاز دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!