تمدد

کلمه "تمدّد" در زبان فارسی به معنای آرامش و استراحت است و به صورت "تمدد" نیز نوشته می‌شود. در زیر چند نکته نگارشی و قواعد مربوط به این کلمه ارائه می‌شود:

1. نحوه نوشتن: "تمدّد" با دو "د" نوشته می‌شود و در ابتدایش "ت" و در انتها "د" دارد. در برخی موارد، به ویژه در متون علمی، می‌توان آن را به صورت "تمدد" نیز دید که در این حالت تاکید بر تلفظ متفاوتی نیست.

2. قواعد اتصال: این کلمه می‌تواند در جملات مختلف مورد استفاده قرار گیرد. به عنوان مثال:

   • "پس از یک روز پرکار، به تمدّد نیاز داریم."
   • "عطری از گل‌ها برای تمدّد روح و روان مفید است."

3. استفاده از ترکیبات: این کلمه می‌تواند در ترکیب با دیگر کلمات نیز قرار گیرد، مانند:

   • "تمدّد روانی"
   • "تمدّد جسمانی"
4. نشانه‌گذاری: در نوشتار رسمی و علمی، استفاده از نشانه‌های نگارشی مانند ویرگول، نقطه و غیره به تنظيم جملات کمک می‌کند. به عنوان مثال:
   • "تمدّد، آرامش و سکون را به همراه می‌آورد."

به‌طور کلی، "تمدّد" کلمه‌ای است که در متون ادبی و علمی به کار می‌رود و می‌تواند معانی مختلفی را به بستگی به زمینه استفاده‌اش منتقل کند.