تن پرور

کلمه "تن‌پرور" در فارسی به معنای کسی است که از کار و فعالیت پرهیز می‌کند و به نوعی به راحت‌طلبی و تنبلی اشاره دارد. در زیر به چند نکته نگارشی و قواعد مربوط به این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نحوه نگارش: در نوشتار، این کلمه به صورت «تن‌پرور» نوشته می‌شود که نشان‌دهنده‌ی اتصال دو کلمه «تن» و «پرور» است. نماد «-» برای نشان دادن ترکیب این دو کلمه استفاده می‌شود.

2. نقطه‌گذاری: در جملاتی که این کلمه به کار می‌رود، دقت کنید که قبل و بعد از آن، از قواعد نقطه‌گذاری به‌طور صحیح استفاده کنید. به طور مثال:

   • او یک تن‌پرور است و همیشه از کار سخت فراری است.

3. جمع‌سازی: برای جمع‌سازی این کلمه، می‌توان از «تن‌پرورها» استفاده کرد.

4. نقش‌های دستوری: کلمه «تن‌پرور» می‌تواند به عنوان اسم و یا صفت در جملات به کار رود. به عنوان مثال:

   • او فردی تن‌پرور است.
   • تن‌پروری باعث ایجاد مشکلات زیادی می‌شود.

5. ترکیبات و هم‌معناها: این کلمه معمولاً با کلماتی چون «تنبلی»، «تنبلی» و «تنبل» به عنوان هم‌معنا و در بیان مفهوم مشابه به کار می‌رود.

6. استفاده در متن: در متن‌های رسمی و ادبی، می‌توانید این کلمه را برای توصیف شخصیت‌ها یا ارزیابی رفتارها به‌کار ببرید، اما توجه داشته باشید که استفاده از آن باید در контекст مناسب انجام شود تا از سوءتفاهم جلوگیری شود.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه «تن‌پرور» به درستی و به‌طور مؤثر در نوشتار فارسی خود استفاده کنید.

1. او به عنوان یک تن پرور شناخته می‌شود، زیرا همیشه به دنبال راحتی و آسایش است و کمتر به کارهای سخت می‌پردازد.
2. خانواده‌اش از اینکه او تن پرور شده نگران هستند و از او می‌خواهند تا بیشتر به فعالیت‌های ورزشی بپردازد.
3. پدرش به او می‌گوید که تن پروری نمی‌تواند در زندگی‌اش پیشرفت ایجاد کند و باید بیشتر تلاش کند.